DAG DROOM.

De warme lichtbol stond boven mijn koppie.

Heerlijk buiten gelunched.

Daarna even stil geworden met de neus naar de zon gericht.

Ademen naar de bron en naar moeder aarde in mij, die ik ben.

Losgelaten wat er ‘on my mind’ was.

Poes Feebs lag in haar konijnen hokje.

Samen zakten we langzaam weg in een tedere stilte.

Naar vreugde, verstilling en vrede.

Er was niets anders dan het eeuwige ‘nu-moment’.

Het grote niets waarbinnen ALLES IS!

Ik moest niks.

Geen geld 'verdienen', want dat is bijna op. En zorgt af en toe voor grijze haren.

Ik hoef niemand te zijn, want ik ben helemaal genoeg in wie ik ben.

Ik zakte dieper weg in dat moment van alleen maar ‘zijn’.

Dat was voor mij waar het even om leek te gaan.

Ik hoefde alleen maar me zelf te zijn.

En ineens word ik me bewust dat ik over velden van bloemen zweef.

Bloemenbedden in allerlei kleuren.

Alles lijkt veel groter.

Ik vraag me niks meer af, ik zweef gewoon.

De energie van de aarde voelt zo HEEL!

De grids van de aarde zijn liefdevol en krachtig op elkaar aangesloten.

Het voelt volkomen oorspronkelijk. Er is geen zwaarte.

Het is een feestelijke stroom van LEVEN!

Dit is Moeder Aarde zoals ik me haar herinner van een andere tijdslijn.

En ik voel me krachtig in een totaal andere beleving van ruimte en tijd. Ik herinner me waar eigen waarde, kracht en liefde over gaat.

Dat gaat over hoe het oorspronkelijke levensmysterie geweven is.

In heelheid.

En hoe ik daar onlosmakelijk mee verbonden ben!

Sterker nog. Ik ben dat mysterie!

En ik hoef niks anders dan te zijn.

Dan leef ik ten volle en breng het “verloren” gegane in mezelf terug in mijn herinnering.

Ik leef het als het ware ‘terug’ naar het NU! 

DIT heeft alles met mijn eigen waarde te maken voel ik diep in mij weerklinken. 

Ik voel dat ik die dieper manifesteer nu. 

19 april 2024

Jolanda

About