Een multidimensionaal leven als bij.

Ik zit tussen de zaaipotten die in mijn huiskamer staan.

De plantjes groeien gestaag.
Overdag sjouw ik de potten naar buiten.
S ’Avonds weer naar binnen.

Die plantjes kunnen me zo ontroeren.
Halen me zo diep terug naar mijn eigen oorsprong.

Ik verstil.
En dan voel ik hoe mijn lichaam verandert.
Dat heb ik wel vaker.
Dan herinner ik me een multidimensionaal ander zelf.
Dat bestaat gelijktijdig in het eeuwige nu.
Ik heb me zo al heel veel anderen zelven herinnerd.
En in mijn menselijke persoonlijkheid geïntegreerd.

Ik neem waar hoe ik voelsprieten krijg en transparante vleugels.
Mijn pootjes hebben ontelbare trilhaartjes.
En ik vlieg over een tapijt van geurende bloemen.

De bloemen maken een soort geluid.
Dragen allemaal een eigen klank.
Het lijkt wel een symfonie orkest.
Ik draag een stuifmeel pakketje op mijn rug.
En er zit stuifmeel aan mijn pootjes.

Ik land op een bloem.
En geef het beste van mezelf.
Er vindt bevruchting van een bloem plaats.
Dit hoor ik als een soort muziek.
Je zou het trompet geschal kunnen noemen.
Een vreugdevol moment.
Puur scheppingskracht.

Ik herinner mij een leven als bij.
Ik ben alles en alles is in mij.
Alles is ook in jou!

Het hele proces van zaaien en oogsten ken ik kennelijk.
Ken jij kennelijk ook.

Oh god, ik ben mijn volledige geboorterecht aan het terugpakken.
Jij ook!

Dwars door de schaduw heen.
Alles is in ons en wij zijn in alles.

We pakken onze multidimensionaliteit terug!

We komen terug in onze verbinding met Al Wat Is!

11-4-2022
Jolanda

Update: