GOUDEN FAKKEL VAN HEILIG VUUR!

Haha, ik ging zo lekker, voelde me zo heerlijk.

En dan … … .

Mijn lichaam communiceert met me.

Plekken aan de achterkant van mijn rug laten zich plotseling vanuit het niets voelen.

Hart, longen en zonnevlecht.

Wanneer ik me er mee verbind voel ik een soort vulkaanuitbarsting van vurig verlangen naar bevrijding!

Een diep OPEN WILLEN breken op de volgende laag.

Het is persoonlijk, echter ook collectief natuurlijk.

Er is opnieuw een oerschreeuw!

Ja, verdikkeme!

Ik heb er al zo veel gevoeld.

Maar dit is een nieuwe.

En hij komt van een diepte die ik nooit eerder heb gevoeld!

Mijn lichaam spreekt boekdelen.

De levenskracht wil zich dieper kenbaar maken.

Ik krijg het er warm van.

Het vuur is zo voelbaar in mij.

Het zoekt opnieuw zich dieper vrij te geven!

Om scheppend te zijn.

Het leven in mij zoekt mij.

Dit is ook de sleutel voor de nieuwe aarde.

Die wil in mij bevrijd worden!

Ik voel een verlangen om mijn kracht dieper vrij te maken.

Geen idee nog hoe.

Gewoon maar voelen en verbinden met mijn mooie lichaam.

Opnieuw laat zich schaamte zien.

Ingebrachte schaamte door de matrix.

Het lukte me niet om in de mal van de matrix te zitten.

Dus wilde ik er uit en dit was niet wat mijn omgeving wilde.

Die duwde me terug.

Ik ben me gaan schamen en dit maakte machte loos.

Dus haalde mijn persoonlijke power onderuit!

De matrix brokkelt af voor onze ogen.

Dat gebeurt ook in ons.

Het is geen kattepies.

Het is een ongelooflijk in grijpend gebeuren.

Op alle lagen in mij kiest het leven om door te breken naar nieuwe vrijheid.

Vrijheid in de zin van het werkelijk in verbinding komen met mijn authentieke menselijke essentie!

Die essentie waarvan ik me ooit zelf het bestaansrecht heb laten ontnemen.

In mijn spirit weet ik hoe ik nu open kan breken.

Alles ligt klaar!

Nu mag ik mijn spirit dieper verbinden met mijn mind.

Onze authentieke, persoonlijke kracht, zoekt zijn/haar bestaansrecht.

Dwars door alle ogenschijnlijke onderdrukking heen.

Ja, het gaat opnieuw over zelf bevrijding.

Wat er in jou en mij in het daglicht wil komen, zal ons versteld doen staan.

Alle onderdrukking die nog binnen die innerlijke matrix aanwezig is,

Zoekt nu een weg naar buiten.

Daar helpt Pluto retrogade ook keurig bij, haha!

Ik kies binnen dit alles voor mijn nieuwe tijdlijn.

En hou in de gaten dat ik niet in een regressie ga zitten naar het innerlijk gekwetste kind.

Dat zuigt mij weg van de tijdlijn waarop ik aanwezig wil zijn.

De nieuwe!

Ik kies voor mijn nieuwe tijdlijn.

Daar kan ik door de illusie van de matrix heen breken.

Niets meer najagen vanuit onzekerheid, angst voor wat dan ook.

Alle angst is illusie om dat wat bevrijd wil worden, open te breken nu.

Steeds maar voelen wat wel en wat niet bij me past.

Ook al moet ik daar zaken voor loslaten.

We gaan alle innerlijke verloochening voor bij nu.

Ik heb als metafoor een gouden fakkel ontstoken met mijn eigen heilig vuur!

Hiermee brandt in mij de liefde en het licht.

Hiermee ontkoppel en transformeer ik de oude illusie en vestig de nieuwe laag van mijn soevereiniteit!

NB.: Ik voel echt dat we goed gaan lieve mensen. Door alle shit heen! Take care. Connected!

3 mei 2023

Jolanda van Dalen

UPDATE BIJ MIJN LAATSTE SCHRIJFSEL HIER (Gouden fakkel van heilig vuur)

Ik zoek de stilte op.

Ontspannen.

Overgave aan mijn spirit/mind connectie.

Overgave aan mijn lichaamsbewustzijn.

Aan wat er klaar ligt voor mij.

Aan wat zich vrij wil geven.

Dan neem ik waar hoe een deel van de oude matrix nog steeds een vorm in mij heeft.

Ik kan ‘hem’ voelen.

Hij zit nog in delen van mijn celstructuur.

Het voelt heel vreemd.

Plakkerig en donker.

Met een soort zuigende energie.

Dan voel ik hoe dit stuk van de matrix zich los van mij maakt.

Het speelt zich af aan de achterkant van mijn rug.

Precies waar het vandaag zo gevoelig was.

Er wordt een soort hologram zichtbaar.

Een lange smalle rechthoek met allemaal kleine rechthoekige lijnen en vierkantjes er in.

Het is niet plakkerig en donker meer.

Vreemd genoeg in een diffuus soort kleuren.

In mijn stuitgebied ontstaat een zacht rode energie.

Die begint langzaam te draaien en beweegt zich langs mijn ruggenwervels omhoog.

De spiraal wint aan kracht en licht.

Ze wordt breder en breder.

Het hologram van de matrix daar achter mijn rug wordt uit geplugd en verkruimelt in de energie van de licht spiraal.

Is het mijn levenskracht die zich daar vrij heeft gemaakt?

De matrix was dus nog letterlijk en figuurlijk aanwezig in mij.

In subtiele laagjes van mijn spirituele weefsel, lichaamsweefsel en celstructuur.

Bij mij dus aan de achterkant van mijn rug, aan de bovenkant.

En daar trok het mij nog weg van waar ik naar toe wilde.

Het had nog een soort aansturing in mij. Hoe subtiel ook.

Ik begin te boeren en mijn spijsvertering kanaal begint te borrelen.

Er komt lucht in de beklemming.

De bevrijding waar ik eerder over sprak in mijn laatste schrijfsel, begint heel letterlijk te voelen nu.

Die matrix zit, of liever gezegd zat, nog voor een deel ingeklonken in mij.

Kijken waar dit me weer gaat brengen.

Iemand zei vandaag zo mooi.

We zitten nu in het smalste stuk van de zandloper.

Dat is een mooie metafoor.

De bevrijding, op vele lagen is aanstaande.

En natuurlijk laten we de tijd daarvan los.

Die speelt zich in ieder van ons op de eigen tijdslijn af.

Echter de bevrijding in onszelf en van daaruit van elkaar en het leven,

rukt op en staat op de drempel!

We zijn werkelijk de nieuwe aarde in onszelf aan het vrij zetten!

3 mei 2023

Jolanda van Dalen